zaterdag 8 mei 2010

Acoustrio/Electrolux in Muscle Shoals Alabama

Op 30 april zijn we vertrokken we naar Florence Alabama. Ik heb een poging gedaan om tijdens het verblijf beeld en tekst te plaatsen. Bekijk hieronder het resultaat. De laatste berichten staan bovenaan, de oudste dus onderaan. Of nog makkelijker, de archiefbalk in de rechterkolom gebruiken.

Hier een link naar alle foto's die we zelf gemaakt hebben. En hier een link naar de foto's van Mason Matthews. Hier een link naar filmpjes


Groet Acoustrio
Ook zin in Alabama?
Alabama Stream image by DCooley from Fotolia.com
Florence, Alabama, is in the mountain region of northwest Alabama

Mailwisseling Bill en Tori

Hieronder enkele snede's uit de mailwisseling met Bill en Tori.

Bill: I liked your proposal to Tori about the two different music genres you would play at the Handy festival in 2011.  Both are winners and you couldn't go wrong.  But as much as I loved your acoustic music, when I  heard your elecric blues at "On the Rock," I was blown away!  What a sound and what a performance.  Are you a bunch of black blues guys just painted white?

Tori: I'm sure our audiences would enjoy the band both ways, both acoustic and electric.  As soon as we're finished with Handy Festival 2010, we'll begin to put some things in place for Festival 2011.  I'm very much looking forward to seeing (and hearing!) you guys again. 
Everyone I've talked with so far seems to be as excited as I am about this.  Tell the gang that I said hello, and when you come back there will be more donuts for all of you.

And by the way, we love your enthusiasm!  Keep it coming.

vrijdag 7 mei 2010

Weer thuis



Na een reis van ongeveer dertig uur (inclusief tussenstop in New York) zijn we zaterdag acht mei rond vier uur in de middag weer thuis aangekomen. Heerlijk om weer thuis te zijn. Wel een stukkie kouder hier! Even douchen en bijkomen.



Gastheer Bill Matthews en onze gastvrouw Kat.

De Bloggert

 
En zo zat ik dan vaak tot in de vroege uurtjes

donderdag 6 mei 2010

Laatste optreden in 'On the Rocks'

Na een dagje Memphis voor de rest van de club was het tijd voor ons laatste optreden. We speelden de laatste avond van het Amerika avontuur in 'On the Rocks'. In de agenda staan we als Denen 'Live from Denmark'. We hebben er een mooie avond gehad en er waren weer veel mensen die we al vaker hadden gezien afgelopen week.

Elvis en Memphis

Het zal ongetwijfeld vloeken in de kerk zijn maar Anouk en ik zijn niet mee naar Memphis!!! We gaan vandaag voor een dagje NIETSSSS!!!  Mam, Mini, tante Grietje en oom Gerrit sorry maar geen souvenier uit Memphis! Ik zeg we gaan volgend jaar met z'n allen. Bovendien belde Elvis vannacht om even door te geven dat ie vandaag niet in Memphis is. Praat er met niemand over! Vannochtend lekker op het 'dock' gezeten. Uiteraard met Jack D, peukies, koffie, de honden, Pieter Draijer 'One meatball' (go figure the name of our studio) en Haystax, sittin' on the dock off the bay, letterlijk uiteraard ik praat geen peop.
HEERLIJK!
Nu ff lunchen in town, da's heel normaal hiero. En dan weer to the dock. Er is een boot beschikbaar en natuurlijk van die vette auto's. Heb ik niets mee, als er nandere auto moet komen laat ik dat graag over aan Anouk. Dus neem ik zo de rooie kever van Kat (die trouwens ook nog een mooie vintage volkswagen Karman Ghia naast de kever heeft staan)  om wat food te scoren. Heejeuhhh ook een fijne niets doen dag voor allen.
Laterrrrrr


woensdag 5 mei 2010

Winand is Professor Knob

Door het vakkundig repareren van een deurknop heeft Winand nu de Bijnaam Professor Knob
Tussenstand,
Jesse     Sweattalking Grabass
Hugo      Hammerman
Winand  Professor Knob
Robert  ?

Muscle Shoals Radio

Zoals gezegd vanavond gespeeld bij Muscle Shoals Radio.com. Lekker gespeeld! Christian Turner was er ook nog even en die moet maar eens in de Nixx Bluesclub komen spelen. Na het optreden nog even met Steven Turener (Papa T gespeeld). We zijn mooi op tijd thuis vanavond. Morgen om acht uur vertrekken we naar Memphis en dan nog een laatste optreden bij On the Rocks. Voor de liefhebber, we spelen van negen tot twaalf in de avond. Daarna koffie en naar het vliegveld in Nashville om aan de terugreis te beginnen.
Wellicht dat dit de laatste mogelijkheid is om te bloggen want vanaf morgen vroeg zeven uur zijn we zestig uur in touw (inclusief Memphis) eer we thuis zijn. Morgenvroeg zeven uur op en zaterdagochtend komen we aan in Frankfurt. Dan nog naar huis rijden en dan zien ik pas weer een bed. Ben nu al Meu Meu Meu. Maar het was geweldig en iedereen doet er alles aan om ons volgend jaar weer terug te zien.
Dussss tot zaterdag!!!

Mc Graw's coffehouse

Woensdagmiddag gespeeld in McGraw's coffehouse. Er kwamen veel mensen op af die we eerder deze week ook al hadden ontmoet. Leden van de Rotaryclub (daarover later meer), mensen van het W.C.Handy festival, waar we volgend jaar zeer waarschijnlijk ook mogen spelen. Maar het mooie is dat ik daar op een wastobbebas moest spelen, zoiets had ik nog niet eerder gedaan. Heul apart maar ik heb me er prima mee gered en kreeg veel complimenten net als de andere leden van ons clubbie natuurlijk. Morgen foto's nu eerst bier en in de zon, over een uur gaan we naar Muscle Shoals radio.com. Alwaar zowel audio als hd beeld worden vastgelegd.
Laterrrrr
 Overal hangen deze posters

Kiek ze goan

Hier ook weer veel plezier

Hier speel je met een tip jar...

en dan tellen

Grapje

De koffer van  mijn 'geleende' basgitaar

WZZA radio en de Rotaryclub

Woensdagmorgen zijn we bij WZZA radio geweest. Daar hebben we een live interview gedaan. Tori Bailey interviewde ons en vroeg naar het verhaal achter de Nederlandse band die in Alabama belandt. Bill licht het een en ander toe, We vertellen iets over onszelf en daarna spelen we enkele nummers en Tori zingt af en toe Luidkeels mee.
WZZA Radio Station




Woensdag rond het elf uur zijn we op bezoek geweest bij de Rotaryclub. Bill kondigde ons aan en Jesse heeft verteld hoe we in Alabama beland zijn. Daar ook een paar nummers gedaan en ook daar zongen mensen ook weer luidkeels mee.
Jesse tells our story

 Malle jongens die Nederlanders

Jamsessie en Grabbass

Maandagavond zijn we bij George en LaDonna Perkins (geen familie van) geweest voor een jamsessie. Al lopend van de parkeerplaats naar de woning werden we onderweg begroet door veel mensen. Allemaal even aardig en ontzettend nieuwsgierig waarom wij wel niet helemaal uit Nederland op deze plek waren beland.  Bijna iedereen had wel iets met de Muscle Shoals sound gedaan of in de Muscle Shoals Studio gewerkt. Maar ook was er bijvoorbeeld Jimmy Lovelace. En Jimmy had een oude vriend bij zich, namelijk een Fender precision bass uit 1958. Een beauty still!!!

Jimmy Lovelace en z'n vriend

Jimmy heeft jaren met Jerry Lee Lewis getourd. Jerry was een beetje vreemd volgens Jimmy. Als een gesprek niet over muziek ging viel er gewoon niet mee te praten. Jimmy 'We were once fired four times in one week, the whole band that is, but we still had to play with him the night after we got fired'.
Jerry is de enige nog over van onder andere Carl Perkins, Johnny Cash en nog een paar grootheden uit the south. Een eindje verderop komt er een man ons begroeten die in de Muscle Shoals Studio had gewerkt als studio gitarist, ben zijn naam natuurlijk alweer kwijt. Ietsje verder komt Anouk in gesprek met Donny Frits de toetsenist van Kris Kristofforsen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Afijn eerst eten en drinken en toen de tuin in om met z'n allen muziek te maken. Toen ik op de veranda allemaal dames en heren samen 'southern' muziek zag maken was ik wel onder de indruk. Jimmy Lovelace zag me aankomen en begint heftig te gebaren dat ik even zijn vriend de hand moet geven (let wel in dit geval was het de basgitaar uit 1958). En daar had ik natuulijk wel oren naar. Zo'n oude bak had ik nog nooit in de handen gehad laat staan erop spelen. Toen was het natuurlijk tijd 'for our special guests from the Netherlands' to perform. We hebben daar een paar American traditionals wat blues en gospels gedaan. Die gospels doen het uitstekend hier met op de hoek van elk blok weer een kerk. En al onze nieuwe vrienden vonden het geweldig dat de Dutch guys where into their music! Zo ging het nog een tijdje door met andere combinaties muzikanten die allemaal erg goed spelen en hun klassiekers natuurlijk ook prima kennen. Tegen tienen gingen de meeste mensen richting huis en bleven we met een kleine groep over.

Hier zijn we bezig met de overgebleven club, allemaal aardige jongens.

Met die kleine club hebben we nog een paar uurtjes muziek gemaakt. En met de baarden ook nog even op z'n Nederlands gerookt. Toch wel lekker dan even he, wah, ja toch, niet dan? Alleen is de kwaliteit hier niet zo best  je moet best kunnen roken. Geen probleem natuurlijk. Ik heb ook hier weer veel mensen Pieter Draijer en Haystax laten luisteren. Vandaar de duizend cd's die ik had kunnen verpatsen alhier.

We moesten perse een handtekening achterlaten.

En dan nu Grabass! George LaDonna Perkins wilde graag op de foto with their new Dutch friends. Dus wij allemaal verzamelen en Mason de zoon van gastheer Bill zou de foto maken. Toen we allemaal klaarstonden, George en LaDonna in het midden, met de armen bij een ieder op de schouders of om het middel riep Jesse ineens 'He, er knijpt iemand in mijn reet'. Allemaal lachen natuurlijk en Jesse een beetje appelig kijken. LaDonna had Jesse in de kont geknepen. Dus toen was Jesse Grabass. Kortom een geweldig avond gehad.

Grabass Jesse

Ondertussen heeft Jesse ook een bijnaam. Grabass... mooi verhaal weer maar euh 'kben moe en voeg de rest morgen toe. Nog een Jack Daniels, peukie, tanden poetsen en dan snel naar bed anders kan ik weer net geen zes uur slapen. En ik wil toch wel om en nabij de zes uur pakken (worden er toch meestal 5). Ik moet de wallen onder mijn ogen al met plakbandjes glad trekken. Maar tis hier geweldig!!!

Awel, 'Good night or morning to y'all' hope to see y'all soon

Drumkit ophalen

Maandagmiddag zijn we naar Tom Risher gegaan om een drumkit op te halen voor aanstaande donderdagavond. Tom is een goede vriend van onze gastheer Bill (nu tevens tourmanager). Tom nam ons mee naar een zolder waar hij zijn 'collectie' opgeslagen heeft. Maar voor Jesse en mijzelf was het een slagwerk orgasme. Tom heeft op zolder wel 60 (antieke) drumkits staan, zo'n 40 gerestaureerde snaardrums maar ook museumstukken als een van de eerste basdrumpedalen, hihatstands en bekkens. Wat ik zelf errug mooi vond was een Count Basie achtige kit afkomstig uit de jaren dertig begin vorige eeuw. Alles werkend te zien uiteraard.

Kiek tah (de linker), orgasmisch toch?!?

Nashville

Ons bezoek aan Jimmy Johnson van de Swampers ging niet door. De beste man zit midden in een verhuizing en was van plan om tijd voor ons vrij te maken. Iets wat we al niet echt begrepen want wat moet je nou met een paar knullen op klompen tijdens een verhuizing. Volgend jaar dan maar. Vanavond even barhoppen in Nashville ging wel door. Ik heb me aangeboden als BOB want iedereen was zo ongeveer al eens ergens naartoe gereden. Alleen was dit een tripje van tweeeneenhalf uur, enkele reis welteverstaan. Vier uur s'middags vertrokken en net thuis.Tis nu achttien over drie. Des nachts zoals gewoonlijk. De 'grote' straat in Nashville was gedeeltelijk open. Op het afgesloten gedeelte werd er nog volop water weg gepompt door de brandweer. Verder een paar kroegen annex eettoko's bezocht. In elke kroeg speelde wel een band. Overal was het water onderwerp van gesprek, zeker tijdens de aankondiging van een pauze voor de band. Ook hier, volgend jaar beter. Dat dit redneck area is werd pas echt duidelijk toen een of andere retard hardhandig in een politieauto werd gedropt. Met ontbloot bovenlijf, natuurlijk wel weer gehuld in een 'foute' vlag, had ie een al rolstoelende bedelende negert lastig gevallen. Die negert zagen we al zitten toen we langs de kroegen liepen. De politie was duidelijk aanwezig met twee auto's en een stuk of zes agenten. Wat een gajes dat (met 'foute' vlag) volk hier.

 De boulevard van Nashville met links Tootsies, schijnt zeer bekend te zijn.






dinsdag 4 mei 2010

Tussenstop op de Universiteit

Bill werkte jaren op de universiteit. Daar hebben we even rondgelopen en een deuntje gespeeld.
Tussenstop






Hammerman foto


Hier is ie dan Hammerman!!!
Op de hamer staat attitude adjuster.

Muscle Shoals Radio dot com

Gisterochtend bij de Muscle Shoals Radio geweest. Daar was Steven Turner of wel Poppa T die zich inzet voor het bewaren van de legacy of Muscle Shoals sound. Dat was in een oud firestation dat nu gebruikt gaat worden als studio voor de Muscle Shoals Radio.com. Morgenavond we daar spelen we daar en dat wordt direct wordt opgenomen in audio en hd video. In de studio hangen allemaal oude foto's van o.a. Paul en Linda McCartney, Sly and the family stone, en nog veel meer muzikale legendes waarmee Steven heeft samengewerkt. Morgen meer foto's van het oude firestation maar dan van de binnenkant. Steven is de vader van Christian Turner.
Steven Turner wacht ons al op bij de ingang.

maandag 3 mei 2010

Hammerman

Gisteren had Hugo tijdens een middagdutje een droom. Hugo achtervolgde een dwerg. Hugo zat achter de dwerg aan met een hele grote houten hamer. Hugo kon de dwerg maar niet raken. Hugo's nickname is nu dus Hammerman. Daar hebben we heel mooi beeld bij, binnenkort in dit theater. Vandaag veel beleeft en veel mensen ontmoet. Teveel om nu hier achter te laten, morgen meer...
Ik had toch even 400 cd's van Haystax en zo'n 600 stuks van Pieter Draijer mee moeten nemen, uurtje en ik ben los. Morgen vroeg op en tegen acht uur vertrekken we naar de WZZA. Live interview. Vandaag ook bij de Muscle Shoals radio geweest maar daarover later meer. Nu net terug van een jamsessie bij errug aardige mensen.  Latur.

Ontmoeting met de vader van Jason Isbell

Sta ik in de McDonalds een burger te bestellen komt er iemand op me af en vraagt 'where y'all from?'
Ik zeg 'where from the Netherlands'. 'Oh how nice my son is playing there right now in Paradiso'. Oke leuk denk ik. Blijkt het de vader te zijn van Jason Isbell.

Travis Wammack ontmoet vanochtend

Travis Wammack en zijn zoon waren vannochtend bij onze gastvrouw en hebben van haar een paar pistolen en een geweer gekocht. Beetje kletsen over muziek en studiostuff. Kat vertelde Travis over onze eigen studio in Enschede. Dat heb ik maar even gedowngrade naar een uit de hand gelopen hobby alzijnde iemand die een mooie auto als hobby heeft. De beste man werkt nog steeds met legendes. In 1984 heeft ie bijvoorbeeld een band bij elkaar gzocht voor Little Richard en is daarmee de hele wereld over geweest. kijk maar eens op de site van de beste man voor een lange lijst met namen waar Travis mee heeft gewerkt.

Update over het weer en meer

Vanmiddag dus gestrand op weg naar Memphis. Ook daar is er een persoon omgekomen door het noodweer. Iemand is met de auto van de weg geraakt en overleden omdat de persoon de auto niet kon verlaten. Alle auto's hier zijn voorzien van elektrieke raamopeners en van een safety hammer waarmee je de autogordel kunt doorsnijden en een raam kan intikken hebben ze hier nog nooit gehoord lijkt het. Onze gastheer Bill wist niet van het bestaan van zulks een handig apparatus. Ook in Nashville is het een grote bende met auto's huizenhoog op elkaar gestapeld door het rijzende water.  Tis nu 2.35 am (best wel vroeg weerrrrr). Morgenavond spelen op een ranch waar elke maandagavond een jammsessie is. Zal dus wel binnen spelen worden. Vanavond rond een uurtje of tien was het eindelijk droog op een paar druppels na, die tellen we dus niet eens mee. Al met al hebben we toch een leuke (speel)vakantie. Wat zullen we morgen eens gaan doen? Met dit weer zijn de plaatsen die we willen bezoeken geen optie meer omdat je er simpelweg niet kan of niet mag komen ivm met het weer. Verder alles wel, weinig slaap, veel praten en veel gezien. De mensen hier zijn erg vriendelijk en het accent is echt geweldig, wat knauwen ze hier met de taal! How ye all doin? Nice tu meet yu, etc etc. Kortom Rednecks, alhoewel je met dit weer geen rode nek op kunt lopen. Zou toch een mooi tijdelijk souvenier zijn wah? De muziek van Pieter Draijer is een regelrechte hit hier (uiteraard) en Haystax doet het ook errug goed. Ik heb al voor diverse mensen de cd's op een mp3 speler gezet. En we kunnen hier zo volgend jaar spelen. Ik denk dat ik nu naar bed moet anders trek ik het allemaal niet meer. De laatste 48 uur hebben we nog geen 10 uur slaap gehad. Bill mailde ons de zin 'We don't have that drinking culture like in your country',  klopt voor geen meter!!! Redneck - Zatnek. Behalve Bill maar die is dan ook al tweeenzeventig, dus he'll be excused. Thank you and good night. See y'all laterrrrrrr

zondag 2 mei 2010

Nog even terugkomend op New York

Toen we in New York liepen hadden we de indruk dat er ontzettend veel politie op de been was. Brandweerauto's en veel politie dus. Verder geen aandacht aan gegeven. Maar nu net hoor ik hier dat er een aanslag verijdeld is. Er schijnt een auto op Times Square te hebben gestaan met nummerplaten die al een aantal jaar geleden zijn opgeheven. In die auto zijn explosieven gevonden. Iets met cartoon networks serie Southpark waarin een beer de profeet Mohamed voor moet stellen. Nu applepie eten. De buren van Bill hebben voor ons twee appeltaarten gebakken. Vanavond open podium bij on the rocks alwaar we woensdagavond ook een gig hebben staan. Vanavond gaan we er eerst eten en dan gelijk erachteraan maar een voorproefje van onze muziek geven. Oke drie dagen geen nieuws lezen heeft zo zijn gevolgen.
.
Veel politie en brandweer op de been in New York vrijdagmiddag






Alabama hall of fame

Door de regen moesten we dus weer aan de terugreis beginnen eer we de plaats van bestemming haden bereikt. Toen zijn we naar de Alabama Music hall of fame gegaan. Indrukwekkend.
Oude apparatuur van de Sun studio


Dagje Memphis valt in het water

Letterlijk!!! Onze zondag in Memphis hadden we ietsje anders voorgesteld. Onderweg regende het verschikkelijk hard. Het water kwam met bakken uit de lucht. Bijna in Memphis reden we een parkeerplaats op met MacDonalds, Sonic , Burgerking en andere toko's. Bij de Mac werden we weer naar buiten geleid want deze ging op slot vanwege het weer. Oke, prima doen we, alles in orde, geen paniek. Komen we buiten en staat er ineens water tot aan de knieen en dieper. Er was zo'n dertig a veertig centimeter water gevallen. Alleen al tijdens onze reis naar Memphis wel te verstaan. Bekijk hier de internetzooi over het weer alhier.
Er is sinds het begin der metingen niet zoveel water gevallen als nu nog steeds uit de lucht komt. Tijdens het maken van dit artikel is er alweer een paar centimeter bijgevallen en het regent nog steeds!!! Donderdag nieuwe ronde nieuwe kansen om naar Memphis te gaan.
Beetje water is niet erg.

Tot aan de knieen doen we ook nog...

Maar hier gaan we dus niet doorheen.

Spreekt voor zich lijkt me.
 
Ook onze gastheer Bill moes er aan geloven